جــــــــام غـــــــــــــم

پشت دریا شهریست که یک دوست در آن جا دارد 

هر کجا هست

به هر فکر

به هر کار

به هر حال

عزیز است خدایا تو نگهدارش باش...

دهان دختر زیبا تهی ز دندان است

که هر شکسته دندانش بهای یک نان است

هیچکس فکر نکرد که در آبادی ویران شده دیگر نان نیست

و همه مردم شهر بانگ برداشتند که چرا سیمان نیست

و کسی فکر نکرد که چرا ایمان نیست

و زمانی شده است که غیر از انسان هیچ چیز ارزان نیست...

از خواب پریدم 

چشام پر اشک بود 

بلند شدم و یه راست رفتم سمت کمد 

تنها یادگاری از تو 

عطرت بود که روی پیرهنم جا مونده بود 

سر کشیدم بوی نبودنت رو 

...
  

نه از مهر و نه از کین مینویسم نه از کفر و نه از دین مینویسم
دلم خون است میدانی برادر
دلم خون است از این مینویسم




بیا ای دل از اینجا پر بگیریم
ره کاشانه دیگر بگیریم
بیا گمکرده دیرین خود را
سراغ از لاله پر پر بگیریم

تو که با مو سر یاری نداری

چرا هر نیمه شو آیی به خوابوم

فلک در قصد آزاروم چرایی

گلم گر نیستی خاروم چرایی

توکه باری ز دوشوم برنداری

میان بار سر باروم چرایی...

ما اجنبی ز قاعده کار عالمیم

دیوانه گرد کوچه و بازار عالمیم

ما مردمان خانه بدوشیم و خوشنشین

نی زان گروه خانه نگهدار عالمیم...

ما اجنبی ز قاعده کار عالمیم

دیوانه گرد کوچه و بازار عالمیم

ما مردمان خانه بدوشیم و خوشنشین

نی زان گروه خانه نگهدار عالمیم...

همیشه تو بن بست زندگى همه برمیگردن سراغ عشق اولشون!

اما چه سخته اون روزى که عشق اولت رفته باشه سراغ عشق اولش!!

با این رفیقای نیمه راه

آخرای وقت این همه راه

گرگها نشسته در کمین با دندونای آهنین

نه وقت برگشتن دارم نه دل پر کشتن دارم

نه روم میشه که پا بدم تن به قذا بلا بدم

دست خدا میدمشون میگذرم از عالمشون

کاشکی حلالمون کنن اگه نخوردیم غمشون...

تو رو باید میشناختم که هزارتا چهره داشتی

روی احساس و دل من داشتی قیمت می گذاشتی

تو نتونستی بفهمی که وفا خریدنی نیست

چینی شکسته ی دل دیگه پیوند شدنی نیست...